در داوری در مورد دیگران؛عامه مردم، بی آنکه مزدی بگیرند؛اضافه کاری می کنند …!
آنچه در قرآن درباره قضاوت نکوهش شده، قضاوت زودهنگام و براساس حدس و گمان
است: «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا کَثیراً مِنَ الظَّنِّ
إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ وَ لا تَجَسَّسُوا وَ لا یَغْتَبْ بَعْضُکُمْ
بَعْضاً أَ یُحِبُّ أَحَدُکُمْ أَنْ یَأْکُلَ لَحْمَ أَخیهِ مَیْتاً
فَکَرِهْتُمُوهُ وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَحیم»؛[1]
اى کسانى که ایمان آوردهاید! از بسیارى از گمانها بپرهیزید، چرا که
بعضى از گمانها گناه است و هرگز (در کار دیگران) تجسّس نکنید و هیچیک از
شما دیگرى را غیبت نکند، آیا کسى از شما دوست دارد که گوشت برادر مرده خود
را بخورد؟! (به یقین) همه شما از این امر کراهت دارید تقواى الهى پیشه کنید
که خداوند توبهپذیر و مهربان است!
